Vandaag de laatste volledige dag in Rio. Een druk programma met drie evenementen. Eerst het meer,LagaoRodrigo deFreitas. Maar veel meer dan een kort bezoek aan de waterkant zou dat niet worden. Het duurde bijna een half uur om bij de eerste toegangspoort te komen. Vandaar was het nog eens een half uur naar de tribunes toe. En dat was gezien het weer, meer dan 30 graden, het programma van de dag maar vooral de tijd tussen deze wedstrijd en de halve finale van het voetbaltoernooi mij het niet waard. Ik heb vanaf de waterkant nog wat serries bekeken om daarna naar het mooiste voetbalstadion van de wereld te gaan. Eindelijk zou ik Maracana in het echt zien. Vijf jaar geleden was het nog in aanbouw voor de WK en dus bleef het bij een bouwvalbezoek. Nu kon ditmaal echt genieten. En wat voor een wedstrijd. Brazilie tegen Honduras. Meer dan 60.000 feestende Brazilianen werden getrakteerd op een voetbalshow van hun helden. Al naar 15 seconden scoorde Neymar 1-0 en daarna songen en feesten we door totdat aan het eind van de middag de teller op 6-0 stond. Het was een van de meeste voetbalwedstrijden die ik ooit heb bezocht. Het stadion, de historie, de sfeer en het voetbal waren van een hoog niveau. In avonduren zou de bekroning moeten komen van deze reis voor wat betreft onze landgenoten. Dafne Schippers zou goud winnen op de 200 meter. Al vroeg vond ik mijn weg naar het stadion. Het Olympisch Stadion van Rio bezocht nu voor de 4e maal in mijn leven. Eenmaal in de eerste reis naar RIo en nu drie maal tijdens de spelen. En ik ben blij dag ik ook ditmaal de reis heb ondernomen. Helaas geen gouden race voor onze Dafne maar een zilveren plak maakt mijn reis wel helemaal af. Morgen de laatste dag hier voor mij in Rio. Dan naar het waterpolotoernooi.Tot dan, até então.